Autor: Katarzyna T. Nowak

Tytuł: Rok na odwyku. Kronika powrotu

Wydawnictwo: Literackie

Okładka: Twarda

Ocena: 8/10

"Przeglądam regulamin: nie wolno wchodzić w zależności finansowe, czyli pożyczać sobie pieniędzy, nie wolno wchodzić w bliskie relacje, bo to przeszkadza w terapii, za złamanie abstynencji wylot, trzeba dbać o higienę i porządek wokół siebie".

Na oddziale było trzykrotnie więcej mężczyzn niż kobiet. Te ostatnie rzadziej przyznają się do tego, że mają problem. Problemem autorki był alkohol, ale na oddziale nie brakowało też lekomanów. Później poznajemy też zwyczaje panujące w ośrodku, tzn godziny przyjmowania leków, posiłków itp. Dobrze zaś, że była tam biblioteka, inaczej kobieta by się nudziła jeszcze bardziej. Z książki tej dowiemy się, np iż picie wcale nie jest wyborem, a przymusem. Chory musi się napić, nawet kosztem podstawowych potrzeb, typu zaspokojenie głodu, itp.

"Dużo tu DDA (dorosłych dzieci alkoholików), ja także do nich należę. Obaj moi ojcowie pili i obaj rzucili alkohol dla swoich kobiet. Da się!"

Jak się również okazało, to nieprawda, że za uzależnienie odpowiadają geny. Jeśli chcecie poznać wcześniejsze losy autorki, to koniecznie sięgnijcie po  Rok na odwyku. Kronika powrotu. Tam, w formie listu autorka opowiada o swoim życiu przed odwykiem.

Książka jest skromnym rozmiarów, bo ma zaledwie 140 stron, ale zawiera tyle treści, co niejedna powieść na 500 stron. Nie znajdziecie tu przysłowiowego "lania wody", tylko same konkretne informacje. Nie często czytam autobiografie, zwłaszcza o takiej trudnej tematyce, jak walka z nałogiem. Tym trudniej było mi ocenić tę książkę, bo to tak jakbym oceniała wybory autorki, nawet nie umiem sobie wyobrazić przez co ona przeszła.

Podoba mi się to, że Katarzyna T. Nowak nie rozczula się nad sobą, nie usprawiedliwia swojego zachowania, tylko opisuje dni, które upływały jej na odwyku. Co ją do niego skłoniło, dlaczego trwał rok, z jakimi ludźmi się tam spotkała, co robiła, aby wyjść z nałogu. Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, które odliczają przysłowiowe 365 dni do zakończenia odwyku.  Myśląc zaś o tematyce nałogów, przypominam sobie książki takie jak Dzieci z dworca Zoo, Pamiętnik narkomanki. Co prawda nie chodzi tu o problemy z alkoholem, zaś narkotykami, ale zarówno w jednym jak i drugim wypadku, zmaganie z nałogiem jest trudne.

Autorka nie miała łatwego życia, co zapewne wpłynęło na wybory jakich dokonała. Myślę, że to niezwykle odważne, iż Katarzyna T. Nowak opisała szczegóły ze swojego życia. Nie chwali się sukcesami ze swojego życia, wręcz odwrotnie , przyznaje się do porażek, bo jak inaczej nazwać to, że wpadła w nałóg? Ta autobiografia nie należy do łatwych pozycji, ale uważam że warto ją przeczytać, ponieważ każdy z nas może mieć styczność z takimi problemami.